ចម្លាក់គុនខ្មែរ មាននៅតាមប្រាសាទក្នុងតំបន់អង្គរ

ចង់ដឹងសាវតាពិត ត្រូវគិតអំពីប្រវត្តអតីតកាល និងអំណៈអំណាង! អ្នកជ្រុលនិយម កាឡៃប្រវត្តិសាស្ត្រថៃ ១ចំនួនតូចគប្បីស្តាប់ និងពិចារណាតាមការគួរ កុំអោយដូចពាក្យតំណាលថា លោកចោរ ស្រែកអោយជួយចាប់ចោ!
កាលពីពេលថ្មីៗ មានរឿងចម្រូងចម្រាស់ ជាច្រើនទាក់ទងនិង គុណខ្មែរ និងមួយថៃ…អ្នកជំនាញបុរាណវិទូ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា លោក ភឹង តារា បានបង្ហាញនូវភស្តុតាង យ៉ាងច្បាស់ជូនដល់បងប្អូន ជនរួមជាតិខ្មែរ ក៏ដូចជាបង្ហាញអោយកាន់តែច្បាស់ ដើម្បីបំបាត់មន្ទិល ការឈ្លោះប្រកែករវាង ខ្មែរ ថៃ ដោយមិនដឹងការពិតយ៉ាងណា ដែលកន្លងមកក៏ធ្លាប់មានវប្បធម៌ លួចបន្លំ កែរប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលខ្មែរជាម្ចាស់ ក្លាយឈ្មោះជាចោរ ខណៈដែល វីរៈដូនតាខ្មែរបានបន្សល់ទុកជាតំណែលតែ ជនជាតិខ្មែរយើងមួយចំនួន មិនបានសិក្សា រឺក៏មានការចន្លោះប្រហោង។
បុរាណវិទូអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា លោក ភឹង តារា បានបង្ហាញនូវតឹកតាង រូបចម្លាក់មួយចំនួនទាក់ទងនឹងក្បាច់វាយគ្នា ដូចជាគុនខ្មែរ ចំបាប់ ឬល្បុកតោ នៅតាមខឿននៃប្រាសាទមួយចំនួនក្នុងតំបន់រមណីយដ្ឋានអង្គរ។

តាមអ្នកជំនាញ រូបចម្លាក់ទាំងនោះមាននៅប្រាសាទតាព្រហ្ម បាយ័ន អង្គរវត្ត បន្ទាយសំរែ ព្រះខ័ន និងប្រាសាទប្រីជាដើម។

លោក ភឹង តារា ពន្យល់ថា ភាគច្រើនចម្លាក់គុន ឬក្បាច់វាយគ្នាទាំងនោះ ច្រើនឆ្លាក់ជាចម្លាក់តូចៗ មានឆ្លាក់នៅខឿនខាងផ្នែកខាងក្រោមប្រាសាទ។ តួយ៉ាងនាខឿនខាងត្បូងសាលរបាំ នៃប្រាសាទតាព្រហ្ម ចម្លាក់ប្រមាណ៨រូប បានឆ្លាក់តម្រៀមគ្នាជាជួរ ដោយមានជាក្បាច់អោបក ឡើងជង្គង់ កំដៅសាច់ដុំ ការឱ្យទឹក។ល។ ក្រៅពីនោះ មានឆ្លាក់ដាច់ពីគេនៅផ្នែកខាងត្បូងនៃប្រាសាទនេះផងដែរ។

នៅប្រាសាទតាព្រហ្មដដែល ត្រង់ចម្លាក់ដែលមានមនុស្សពីរនាក់ឡើងជង្គង់។ រូបនេះ ត្រូវបានលោក ភឹង តារា យល់ថាជាគុនខ្មែរ ដោយគេឃើញមានមនុស្សពីរនាក់ កំពុងប្រកួតគ្នា។ អ្នកនៅខាងស្តាំចាប់ក្បាលអ្នកនៅខាងឆ្វេងសង្កត់ចុះក្រោម ឯជើងខាងឆ្វេងវិញឡើងជង្គង់ទៅរកគូប្រកួតខ្លួន។ តែអ្នកនៅខាងឆ្វេងវិញ យកដៃស្តាំរបស់ខ្លួនចាប់ទប់ជង្គង់នោះ កុំឲ្យមកត្រូវមុខបាន។

អ្នកស្រាវជ្រាវ យល់ថា នេះប្រហែលជាការប្រកួតនៅក្នុងការហាត់សមប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតអីនៅប៉ែកខាងស្តាំនៃរូប ឃើញមានមនុស្សម្នាក់អង្គុយបញ្ឈរជង្គង់ យកដៃចង្អុលមកអ្នកទាំងពីរ ហាក់ដូចជាបង្គាប់ស្នៀតអ្វីមួយ។

ចំណែកចម្លាក់នៅជញ្ជាំងប្រាសាទព្រះខ័នវិញ លោក ភឹង តារា ពន្យល់ថា គេឃើញនៅ លើសសរផ្អោប ឃើញមានមនុស្សពីរនាក់ចាប់ឱបកាច់គ្នា ដោយអ្នកខាងឆ្វេងចាប់កាច់ កគូប្រកួតមកក្រោម តែអ្នកស្តាំនោះវិញក៏ខំឱបចាប់ភ្លៅដៃគូខ្លួនជាប់ ដើម្បីកុំឲ្យកាច់ផ្តួលខ្លួនបាន។

ដោយសារជាចម្លាក់ល្អិត ដូច្នេះចម្លាក់ទាំងនោះ ពុំសូវមានអ្នកស្គាល់ និងចាប់អារម្មណ៍ទេ។ ពួកគេតែងទៅ និងមកហួសជានិច្ច៕