ភ្នំពេញ ៖ តុលាការកំពូលសម្រេចតម្កល់ទោសគ្រូពេទ្យ ចម្លងអេដស៍ នៅឃុំរកា ខេត្តបាត់ដំបង ដាក់ពន្ធនាគារ ២៥ឆ្នាំ ដដែល ដោយតុលាការកំពូលក៏បានសម្រេច ប្រកាសពីបិទផ្លូវតវ៉ា កាលពីថ្ងៃទី៤ តុលា ២០១៩ ។
តុលាការកំពូលបានប្រកាសថា សំណុំរឿងបណ្តឹងសារទុក្ខរបស់ទណ្ឌិតជាគ្រូពេទ្យ ឈ្មោះ យ៉ែម ជ្រិន ដែលបានចាក់ថ្នាំ ធ្វើឲ្យអ្នកភូមិរកា ឃុំរកា ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង ប្រមាណ១២២នាក់ ឆ្លងមេរោគអេដស៍ គឺមិនត្រូវបានតុលាការកំពូលយល់ព្រមឲ្យបន្ធូរបន្ថោយទោសនោះទេ ពោលគឺនៅរក្សាទោសដាក់ពន្ធនាគារកំណត់២៥ឆ្នាំដដែល តាមការសម្រេចរបស់សាលាដំបូងខេត្តបាត់ដំបង ។
ការប្រកាសរបស់តុលាការកំពូលនេះ បានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីទណ្ឌិតរូបនេះ បានប្តឹងឧទ្ធរណ៍មកសាលាឧទ្ធរណ៍ ប៉ុន្តែសាលាឧទ្ធរណ៍ កាលនៅថ្ងៃទី១៧ សីហា បានរក្សាទោសនេះឲ្យនៅដដែល ។
សូមជម្រាបថា នៅក្នុងអង្គសវនាការសាលាកំពូល កាលពីថ្ងៃទី ២០ កញ្ញា ២០១៩ ដែលមានវត្តមានលោកចៅក្រម និល ណុន ជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះ និងមានលោក ឌុចគឹម សន ជាតំណាងមហាអយ្យការនោះ ជនជាប់ចោទ ឈ្មោះ យ៉ែម ជ្រិន បានឆ្លើយប្រាប់ចៅក្រមថា ការដែលគាត់ដើរចាក់ថ្នាំហើយចម្លងមេរោគអេដស៍ ទៅពលរដ្ឋបណ្តាលឲ្យស្លាប់នោះ គឺគាត់គ្មានចេតនានោះទេ ។ លោក ញ៉ែម ជ្រិន ថា ៖ ខ្ញុំមិនមានចេតនា ធ្វើបែបហ្នឹងទេ ខ្ញុំសូមតុលាការបន្ថយទោសដល់ខ្ញុំផង ។
លោក សំ ចំរើន ជាមេធាវីការពារសិទ្ធិឲ្យជនជាប់ចោទ ថ្លែងការពារកូនក្តីរបស់លោកថា ពាក់ព័ន្ធករណីឈ្មោះ យ៉ែម ជ្រិន នេះ លោកយល់ឃើញថា គាត់ពិតជាបានសាងនូវកំហុសបណ្តាលឲ្យអ្នកភូមិរកាស្លាប់ ដោយសារជំងឺអេដស៍ប្រាកដមែនប៉ុន្តែទង្វើរបស់កូនក្តីលោកនោះ គឺជាកំហុសដោយអចេតនាទេ ។
លោក បញ្ជាក់ប្រាប់ក្នុងអង្គសវនាការថា បញ្ហានេះដោយសារកូនក្តីលោកមិនបានគិតដល់ ហើយកាលពីពេលនោះប្រសិនបើមានខាងមន្ទីរសុខាភិបាលចុះទៅពិនិត្យណែនាំឲ្យបានដិតដល់នោះប្រហែលជាកូនក្តីរបស់លោកមិនបានជាប់ពន្ធនាគារច្រើនឆ្នាំដែរ ។ លោកថា ៖ ខ្ញុំសុំឲ្យតុលាការកំពូលបន្ធូរបន្ថយទោសដល់កូនក្តីខ្ញុំព្រោះរឿងនេះកើតឡើងដោយអចេតនាទេ។ ម្យ៉ាងក៏ជាផលវិបាកសង្គមដែរ ប្រសិនបើមានស្ថាប័នចុះទៅទប់ស្កាត់មុននោះប្រហែលជាកូនក្តីខ្ញុំមិនបានបង្កើតនូវកំហុសដែលបណ្តាលឲ្យគាត់មានទោសច្រើនដែរ ។
សូមរម្លឹកថា សាលាដំបូងខេត្តបាត់ដំបងកាលពីថ្ងៃទី២០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៥ បានបើកសវនាការជំនុំជម្រះសំណុំរឿង គ្រូពេទ្យ ដែលចាក់ថ្នាំចម្លងរោគអេដស៍ ដល់អ្នកភូមិរកា ដោយសម្រេចដាក់ពន្ធនាគារកំណត់២៥ឆ្នាំ ពីបទការប្រព្រឹត្តចម្លងមេរោគអេដស៍ទៅអ្នកដទៃ និងពិន័យប្រាក់ឱ្យ បង់ចូលថវិការដ្ឋចំនួន៥លានរៀល ។
នៅក្នុងសវនាការនោះ ជនជាប់ចោទ យ៉ែម ជ្រិន បានឆ្លើយសារភាពថា កន្លែងពិនិត្យសុខភាព របស់គាត់គឺពុំមានសុំច្បាប់អនុញ្ញាតនោះទេ ហើយជនជាប់ចោទ គឺគ្រាន់តែចេះចាក់ថ្នាំ បន្តិចបន្តួច ប៉ុណ្ណោះ ។ ការព្យាបាល អ្នកភូមិគឺដោយសារតែ ជនជាប់ចោទ មានការអាណិត បានកំរៃតិចតួច ក៏ចេះតែព្យាបាលចាក់ថ្នាំ អ្នកភូមិ ពីភូមិមួយទៅភូមិមួយដោយប្រើ ម្ជុលរួមគ្នា ដោយសារតែមិនមានម្ជុលច្រើន ៕
