ការសើច គឺជាទម្លាប់មួយដែលមនុស្សម្នាក់ៗមានតាំងពីក្មេងមក ហើយគេចាត់ទុកថា គឺជាការបង្កើតទំនាក់ទំនង និងសម្ព័ន្ធភាពយ៉ាងសំខាន់ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ពីព្រោះការសើចមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យបរិយាកាសនៅជុំវិញខ្លួនសប្បាយរីករាយប៉ុណ្ណោះទេ គឺវាផ្តល់ថែមទាំងនូវប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនទាំងផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវកាយ ។
ប៉ុន្តែការសើចញឹកញាប់ពេក ឬសើចមិនដឹងកាលៈទេសៈអាចធ្វើឱ្យរំខានដល់ត្រចៀកមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនយើង ហើយពួកគេនឹងវាយតម្លៃពីការសើចនេះខុសៗគ្នា ។ ក្រៅពីនេះ បើអ្នកសើចមានតួនាទីជាថ្នាក់ដឹកនាំក្រុមហ៊ុន វានឹងធ្វើឱ្យកូនចៅឆាប់វាយតម្លៃពីអត្តចរិត ។.png)
ការស្រាវជ្រាវមួយកាលពីឆ្នាំ២០០៧ មានឈ្មោះថា «Analysis of the Occurrence of Laughter in Meetings» ឬ «ការវិភាគសំឡេងសើចក្នុងកិច្ចប្រជុំ» បង្ហាញថា សំឡេងសើចប្រមាណ១០% គឺជាការបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងក្នុងពេលប្រជុំ ប៉ុន្តែបើយើងមិនសើចសោះនៅកន្លែងធ្វើការ គឺជារឿងចម្លែក ។.png)
នៅកន្លែងធ្វើការ ការសើចអាចត្រូវបានគេវាយតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេស នាយកក្រុមហ៊ុន ឬប្រធានផ្នែក ។ បើនាយកក្រុមហ៊ុនសើចដាក់កូនចៅ ហើយកូនចៅសើចដាក់វិញ វាជាការបង្ហាញពីភាពកក់ក្តៅ និងបង្កើនភាពស្និទ្ធស្នាល ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើកូនចៅពុំបានសើចដាក់ ហើយបណ្តោយឱ្យនាយកក្រុមហ៊ុនសើចតែឯង មានន័យថា ការដឹកនាំរបស់នាយកក្រុមហ៊ុនគ្មានប្រសិទ្ធភាព ហើយត្រូវគេវាយតម្លៃថា ជាការសើចបង្ហាញពីអំណាច ។
រីឯការស្រាវជ្រាវនៅឆ្នាំ២០១៨ របស់សាកលវិទ្យាល័យ Wisconsin – Madison បង្ហាញថា សំឡេងសើចមាន៣ប្រភេទ រួមមាន ៖
១-ផ្តល់រង្វាន់ ៖ គឺជាការសើចបង្ហាញនូវការកោតសរសើររបស់យើងចំពោះអ្នកដទៃ ដែលទើបតែបានទទួលជោគជ័យលើអ្វីមួយ
២-បង្កើតទំនាក់ទំនង ៖ ការសើចអាចជួយកាត់បន្ថយភាពតានតឹងក្នុងពេលសន្ទនា និងចង់ឱ្យការសន្ទនាប្រកបដោយភាពរីករាយ
៣-បង្ហាញការបដិសេធជំនួសការនិយាយ ៖ ការសើច គឺជាបង្ហាញពីការមិនយល់ស្របដោយពុំចាំបាច់និយាយត្រង់ៗ បើទោះការសើចមើលទៅ ពុំសូវល្អ ប៉ុន្តែយើងពុំចាំបាច់ឈ្លោះប្រកែកជាមួយគូសន្ទនា ។
ទោះយ៉ាងណា នេះគ្រាន់តែជាលទ្ធផលការស្រាវជ្រាវមួយប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែការពិត ការសើចជាទម្លាប់ល្អមួយ បើអ្នកសើចមានបំណងល្អ និងយកទុកដាក់ជាមួយអារម្មណ៍អ្នកស្តាប់ ។ យើងពុំគួរលាក់ទុកសំណើចនៅក្នុងខ្លួនឡើយ មិនថាពេលនៅជាមួយក្រុមគ្រួសារ, មិត្តភក្តិ និងកន្លែងធ្វើការ គឺយើងអាចសើចគ្រប់ពេលវេលា ៕










