ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរបស់អង្គការ NASA បាននិយាយថា ត្រី បង្គា និង tardigrades អាចជាសត្វដំបូងគេដែលរស់នៅលើឋានព្រះច័ន្ទ និងភពអង្គារជាមួយនឹងមនុស្ស។ ដោយសារអង្គការ NASA គ្រោងនឹងសាងសង់លំនៅឋានអចិន្ត្រៃយ៍នៅលើឋានព្រះច័ន្ទនៅចុងសតវត្សន៍ ហើយបន្តដោយការនាំយកមនុស្សទៅរស់នៅលើភពអង្គារក្នុងរយៈពេល ១០ ២០ ឆ្នាំខាងមុខ។ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងបង្កើតមូលដ្ឋានក្រៅភព មនុស្សនឹងត្រូវនាំយកមកជាមួយនូវប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី រួមទាំងសត្វផងដែរ។
យ៉ាងណាមិញ សត្វអាចជួយបំពេញការងារសំខាន់ៗដូចជា ការចិញ្ចឹមក្នុងរន្ធតូចៗសម្រាប់ជាអាហារ ក៏ដូចជាជួយស្វែងរកវិធីដោះស្រាយវិទ្យុសកម្មទៀតផង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះគ្រាន់តែជាការលើកឡើងរបស់ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែមិនទាន់មានអ្វីជាក់លាក់នោះទេថាសត្វទាំងអស់នេះអាចរស់នៅលើឋានព្រះច័ន្ទ និងលើភពព្រះអង្គារបានឬមិនបាន ដោយសារប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីក្រៅភពគឺមានភាពស្មុគស្មាញ ហើយច្បាស់ណាស់ ទំនាញអាចជាឧបសគ្គដ៏ធំមួយ។
លោក Christopher McKay អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រភពផែនដីនៅមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ Ames របស់ NASA បាននិយាយថា “បញ្ហាសំខាន់គឺការថយចុះទំនាញផែនដី” ។ ទំនាញរបស់ព្រះច័ន្ទ និងភពអង្គារ គឺត្រឹមតែ ១/៦ និង ១/៣ នៃផែនដីប៉ុណ្ណោះ។ លំនៅឋានអាចសាងសង់បានតាមសីតុណ្ហភាព សម្ពាធ និងបរិយាកាសដែលធ្លាប់រស់នៅលើផែនដី ប៉ុន្តែមិនមានវិធីផ្លាស់ប្តូរទំនាញផែនដីឡើយ។
លោក McKay បានបន្តទៀតថា ការប្រែប្រួលទំនាញផែនដីអាចប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់សាច់ដុំ និងឆ្អឹង ដែលធ្វើឱ្យសត្វនៅក្រៅភពមិនអាចឈរ ឬដើរបានធម្មតា។ នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌទាំងនេះ សត្វតូចៗដូចជាកណ្តុរ និងប្រភេទសត្វក្នុងទឹកទំនងជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុត ដោយសារវាមានភាពធន់ជាង។ នេះយោងតាមរបាយការណ៍ឆ្នាំ ២០២០ របស់សាកលវិទ្យាល័យ South Australia និង International Space University ក្នុងប្រទេសបារាំង សត្វល្អិតក៏ជាសត្វចិញ្ចឹមដែលអាចឋិតឋេរបាននៅក្នុងលំហផងដែរ។
ហេតុនេះហើយ ដើម្បីធ្វើអាណានិគមលើព្រះច័ន្ទ ឬភពអង្គារអ្នកស្រាវជ្រាវកំពុងបង្វែរការយកចិត្តទុកដាក់របស់ពួកគេទៅ tardigrades ដែលជាសត្វដ៏តូច និងមានអាយុវែងនេះ បង្ហាញពីសមត្ថភាពក្នុងការទប់ទល់នឹងលក្ខខណ្ឌធ្ងន់ធ្ងរ រួមទាំងកំដៅ និងត្រជាក់ខ្លាំង វិទ្យុសកម្ម និងការខ្វះចន្លោះ។ បេសកកម្មកន្លងមកបានបង្ហាញថា ពួកវារស់បានរយៈពេល ១២ ថ្ងៃនៃការប៉ះពាល់នឹងកន្លែងទំនេរ ហើយអាចបន្តពូជបានដោយគ្មានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាននៃការហោះហើរក្នុងលំហ។
ទោះបីជាមិនបានចូលរួមដោយផ្ទាល់នៅក្នុងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីរបស់មនុស្សក៏ដោយ ការសិក្សាអំពីសត្វ tardigrades នៅក្នុងលំហអាចបង្ហាញពីរបៀបដែលពួកគេស៊ូទ្រាំនឹងលក្ខខណ្ឌធ្ងន់ធ្ងរដូចជាវិទ្យុសកម្ម ដោយហេតុនេះសត្វទាំងនោះត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងអាចរស់រានមានជីវិត ក៏ដូចជានឹងក្លាយជាប្រភពអាហារដ៏មានប្រសិទ្ធភាព និងសម្បូរប្រូតេអ៊ីនជាងសត្វពាហនៈ៕
