ការបណ្តុះទម្លាប់នៃការសិក្សាតម្រូវឱ្យមានការអត់ធ្មត់ និងការតស៊ូទាំងឪពុកម្តាយនិងកូន។ ជាការពិតណាស់ឪពុកម្តាយដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបង្កើតទម្លាប់សិក្សាវិជ្ជមានសម្រាប់កូនរបស់ពួកគេ។ យោងតាមអ្នកជំនាញបានបង្ហាញថា កុមារដែលមានអាយុ ៩ ឆ្នាំឡើងទៅគឺចេះបង្កើតទម្លាប់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេបានហើយ។ ដូច្នេះឪពុកម្តាយត្រូវបណ្តុះទម្លាប់ល្អៗឱ្យកូនឃើញតាំងពីអាយុ ៣,៤ ឆ្នាំ ដែលអាយុទាំងនេះគឺកុមារអាចចាប់យកនិងអនុវត្តតាមយើងបានយ៉ាងងាយ។
នេះបើតាមការស្រាវជ្រាវពីសាកលវិទ្យាល័យ University College London ចក្រភពអង់គ្លេស បានឱ្យដឹងទៀតថា កុមារអាចចាប់យកទម្លាប់របស់យើងត្រឹមតែ ២១ ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ឬអាចចំណាយពេល ៣ សប្តាហ៍ដើម្បីបង្កើតជាទម្លាប់ ហើយទម្លាប់ស្មុគស្មាញអាចចំណាយពេលរហូតដល់មួយឆ្នាំ។ ហេតុនេះប្រសិនបើឃើញកុមារតែងតែអនុវត្តទម្លាប់ទាំងនេះមានន័យថាធំឡើងពួកគេគឺងាយទទួលបានជោគជ័យបំផុត។
១.បង្កើតកន្លែងសិក្សាដោយខ្លួនឯង៖ ឪពុកម្តាយត្រូវលើកទឹកចិត្តកូនឱ្យចេះបង្កើតកន្លែងសិក្សាខ្លួនឯង ដោយត្រូវប្រាប់ពួកគេនៅកន្លែងជាក់លាក់មួយ ដើម្បីឱ្យពួកគេជ្រើសរើសងាយស្រួលផ្តោតអារម្មណ៍។
២.ចេះដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯង៖ កុំបង្ខំកូនរបស់អ្នកឱ្យដោះស្រាយបញ្ហាដោយប្រញាប់ប្រញាល់ ជំនួសមកវិញណែនាំពួកគេឱ្យឆ្លងកាត់តាមដំណាក់ការមួយៗ លើកកម្ពស់ជំនាញដោះស្រាយបញ្ហាឯករាជ្យ និងបណ្តុះការចង់ដឹងចង់ឃើញ។
៣.ស្វែងយល់ពីពេលវេលាការងារ និងអាទិភាព៖ បង្រៀនកូនរបស់អ្នកឱ្យចេះប៉ាន់ស្មានពេលវេលាដែលត្រូវការសម្រាប់កិច្ចការ និងកំណត់អាទិភាពតាមនោះ ជំរុញការយល់ដឹងដោយខ្លួនឯង និងជំនាញគ្រប់គ្រងពេលវេលាប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។
៤.ជំរុញផ្នត់គំនិតរីកចម្រើន៖ សង្កត់ធ្ងន់លើការខិតខំប្រឹងប្រែង និងការតស៊ូលើសមត្ថភាពពីកំណើត បណ្តុះភាពធន់ និងឆន្ទៈក្នុងការទទួលយកបញ្ហាប្រឈម។
៥.ចេះចង់ដឹងចង់ឃើញ៖ ឪពុកម្តាយត្រូវលើកទឹកចិត្តឱ្យមានការរុករក និងរបកគំហើញ បង្ហាញកុមារឱ្យមានការរំញោចចម្រុះ និងបណ្តុះការចង់ដឹងចង់ឃើញពីកំណើតរបស់ពួកគេ។
៦.អភិវឌ្ឍការអត់ធ្មត់៖ ជំរុញកូនរបស់អ្នកឱ្យមានការតស៊ូ និងការតាំងចិត្ត ដោយសង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃការខិតខំប្រឹងប្រែងតស៊ូក្នុងការសម្រេចបាននូវគោលដៅរយៈពេលវែង៕
