ការប្រើប្រាស់ពាក្យត្រសក់ និង តាសក់ ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ នៅតែជាប្រធានបទក្តៅមួយនៅលើបណ្តាសង្គមខ្មែរ ដោយមនុស្សមួយចំនួនបានសរសេរ និងយល់ឃើញខុសពីក្នុងវចនានុក្រមរបស់ម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត។
យោងតាមវចនានុក្រមរបស់ម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានឱ្យដឹងថា៖
ពាក្យ “តាសក់” ជាឈ្មោះវល្លិដំណាំមានផ្លែជាអាហារ ដូចជា តាសក់ស្រូវ, តាសក់ផ្អរ ជាដើម។ ខណៈជាទូទៅ មនុស្សមួយចំនួនសរសេរថា “ត្រសក់” ដោយពួកគេយល់ឃើញថា ពាក្យ “តាសក់” គ្រាន់តែជាភាសានិយាយ ដែលបញ្ចេញសូរសៀងទូទៅថា “តាសក់”។
ដោយឡែកចំពោះពាក្យ “ត្រសក់” នៅក្នុងវចនានុក្រមរបស់ម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត សំដៅលើសត្វត្រីមួយប្រភេទ ឈ្មោះ “ត្រីត្រសក់” ដែលជាប្រភេទត្រីធំ ច្រើនមានវត្តមាននៅទន្លេមេគង្គ និងបឹងទន្លេសាប៕

![]()
![]()










