មកដឹងពីប្រវត្តិរាហូចាប់ចន្ទ្រ តាមជំនឿរបស់ជនជាតិខ្មែរ!

តាមជំនឿរបស់ជនជាតិខ្មែរតាំងសម័យបុរាណរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន តែងនិយមជឿតៗគ្នាទៅលើដំណាលនៃរឿងទេវកថាមួយ ដែលនិយាយទាក់ទងនឹង«សូរ្យគ្រាស ឬ រាហូចាប់ចន្ទ្រ» ព្រោះ រាហូគឺជាតួអង្គទេវកថានៅក្នុងរឿងកូរសមុទ្រទឹកដោះ មានឆ្លាក់នៅតាមប្រាំងប្រាសាទ និងវត្តនានានៃប្រទេសកម្ពុជា។

អក្សរសិល្ប៍ទេវកថា នៃរឿងកូរសមុទ្រទឹកដោះនេះ គឺមានដំណាលថា ពួកយក្សនិងទេវតា បានព្រមព្រាងកូរសមុទ្រទឹកដោះរួមគ្នា ដើម្បីបានជាទឹកអម្រឹតយកមកផឹក និងមានជីវិតអមតៈ។ ទោះជាយ៉ាងណា ពួកគេក៏បានដាក់លក្ខខណ្ឌថា នៅពេលកំពុងកូរនោះ បើទឹកអម្រឹតលេចចេញមកពីភាគីខាងណា គេសន្មតថាទឹកអម្រឹតជាកម្មសិទ្ធរបស់ភាគីនោះ។

យ៉ាងណាមិញ ទឹកអម្រឹតក៏បានលេចចេញមកពិតមែន ហើយក៏បានទៅលើពួកខាងទេវតា ទើបយក្សដែលគេហៅថា រាហូ បានមកបន្លំលួចយកទឹកអម្រឹតនោះផឹក ខណៈដែលព្រះចន្ទ្រនិងព្រះអាទិត្យដែលជាសត្រូវរបស់រាហូក៏បានដឹងអំពីដំណាលនេះ ក៏ប្រាប់ឲ្យព្រះនរាយណ៍ចោលកងចក្រទៅកាន់រាហូ។ ស្របពេលដែលរាហូកំពុងតែលេបទឹកអម្រិតបានត្រឹមករ ក៏ត្រូវបានកងចក្រចោលមកដាច់ករ ហើយកាលដែលបានលេបទឹកអម្រិតជាទឹកអមតៈចូលបានត្រឹមករបែបនេះ ក៏បានធ្វើឲ្យកររាហូក្លាយជាអមតៈ។

កាលពីជំនាន់ដើម នៅពេលមានហេតុការណ៍ចន្ទ្រគ្រាស ឬសូរ្យគ្រាស ប្រជាជនខ្មែរតែងវាយឆ្នាំង គោះចាន ជាដើម នេះប្រហែលជាមានឥទ្ធិពលពីសាសនាអាំងកា។ ជំនឿតៗគ្នាថា បើរាហូលេបព្រះចន្ទ្រ ហើយខ្ជាក់មកវិញបានន័យថា ស្រុកទេសបានសុខចម្រើន តែបើលេបទៅហើយធ្លាយតាមពោះ ស្រុកប្រទេសនឹងជួបតែទុក្ខវេទនា។ ខណៈអ្នកខ្លះទៀតនិយាយថា រាហូ ព្រះចន្ទ្រ និងព្រះអាទិត្យ ជាបងប្អូននឹងគ្នា ដោយមានការនឹករលឹកស្រឡាញ់ប្អូនៗខ្លាំងពេក ពេលបានជួបព្រះចន្ទ្រ ឬព្រះអាទិត្យ រាហូក៏លេបអ្នកទាំងពីរនោះ។

រីឯជំនឿខ្លះក៏គេបានលើកឡើងថា រាហូទាក់ទងនឹងការកើតនិងការស្លាប់។ បាតុភូតសូរ្យគ្រាស គេជឿថាជាកាលដែលរាហូលេបព្រះអាទិត្យ ខណៈក៏មានបាតុភូតមួយទៀតគឺ ច័ន្ទគ្រាស នៅពេលដែលរាហូលេបព្រះច័ន្ទ។ អំឡុងពេលរាហូលេបព្រះច័ន្ទ ឬ ព្រះអាទិត្យ វាបណ្តាលមានភាពងងឹតគ្របដណ្តប់ នេះគឺតំណាងឲ្យសេចក្តីស្លា.ប់ ហើយពេល ដែលរាហូខ្ជាក់ព្រះច័ន្ទឬព្រះអាទិត្យមកវិញ ពន្លឺថ្ងៃភ្លឺនឹងកើតឡើងមកម្តងទៀត គឺតំណាងឲ្យការកើតឡើងវិញផងដែរ ។

បច្ចុប្បន្ននេះ រូបចម្លាក់ក្បាច់រាហូក៏សង្កេតឃើញថាមានឆ្លាក់លម្អនៅតាមព្រះវិហារ ចេតីយ ឬវត្ថុផ្សេងៗទាក់ទងនឹងពិធីបុណ្យសាសនា ឬជំនឿពាក់ព័ន្ធនឹងសេចក្តីស្លា.ប់ និងពិធីបុណ្យស.ពជាដើម ព្រោះថាមានឆ្លាក់រូបរាហូនៅលើក្តាមឈូសផងដែរ៕