ខេត្តកណ្ដាល៖ ពលរដ្ឋមួយចំនួន រស់នៅក្នុងស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល ខេត្តកណ្ដាល ក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋ រស់នៅតាមបណ្ដាខេត្តដទៃទៀត ដែលពីមុនមក តែងតែប្រកបមុខរបរចិញ្ចឹមជ្រូកលក់តកូនតចៅ ប៉ុន្តែដោយសារមានការនាំចូលជ្រូកពីប្រទេសជិតខាងយ៉ាងគំហុកខ្លាំងពេក ធ្វើឲ្យអ្នកចិញ្ចឹមជ្រូកក្នុងស្រុក ត្រូវខាតបង់មិនអាចទប់ទល់បាន អ្នកខ្លះត្រូវបង្ខំចិត្តបោះបង់ចោលមុខរបរនេះ និងត្រូវធ្វើចំណាកស្រុកទៅស៊ីឈ្នួលទាំងប្រថុយប្រថាន នៅក្នុងប្រទេសរបស់គេ ទើបពួកគាត់អំពាវនាវដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅ ត្រូវងាកមកនិយមទិញសាច់ជ្រូកក្នុងស្រុកវិញ ពីព្រោះការបរិភោគសាច់ជ្រូកក្នុងស្រុក វាមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់យើង ហើយវាជួយរួមចំណែកបង្កើននូវការងារ នៅក្នុងស្រុកទៀតផង។
លោក ហួង គង់ អាយុ៣៣ឆ្នាំ មានលំនៅក្នុងភូមិព្រៃចាស់ ឃុំវិហារសួគ៌ ស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល ខេត្តកណ្ដាល បានឲ្យដឹងថា ក្នុងនាមខ្ញុំជាអ្នកចិញ្ចឹមជ្រូកលក់ផង និងជាអាជីវករលក់សាច់ជ្រូក នៅក្នុងផ្សារផង ខ្ញុំសូមអំពាវនាវដល់បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងអស់មេត្តា1ជួយគាំទ្រ និងជួយទិញសាច់ជ្រូករបស់ខ្មែរយើង។ បើទោះបីជាការលក់តម្លៃថ្លៃជាងសាច់ជ្រូកនាំចូលពីបរទេសក៏ដោយ ប៉ុន្តែសាច់ជ្រូក ក្នុងស្រុក មានរសជាតិឆ្ងាញ់ជាង និងមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់អ្នកទទួលទាននោះឡើយ ពីព្រោះអ្នកចិញ្ចឹមជ្រូកក្នុងស្រុក មិនសូមប្រើប្រាស់នូវចំណីអាហារមានលាយនូវសារធាតុគីមីច្រើន ដូចការចិញ្ចឹមជ្រូករបស់បរទេស។
អ្នកកាប់ជ្រូកលក់ដដែល បានបន្តថា សូមបងប្អូនកុំមានទស្សនៈថា អាណា(សាច់ជ្រូក)ថោក ទិញអាហ្នឹង!..យើងគួរតែគិតពីប្រយោជន៍រួមទាំងសុខភាពរបស់យើងជាអ្នកទទួលទាន ទើបវាជាការសំខាន់ ហើយវាប្រសើរជាងយើងយកប្រាក់ទៅចាយវាយ និងទិញសាច់ជ្រូកដែលនាំចូលពីប្រទេសជិតខាង។ ម្យ៉ាងទៀត កាលណាយើងនិយមទិញ ឬប្រើប្រាស់ផលិតផលដែលផលិត នៅក្នុងស្រុករបស់យើង គឺជាការរួមចំណែកមួយដ៏ធំធេង ក្នុងការចូលរួមលើកស្ទួយនូវជីវភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងទៀត។
អ្នកកាប់ជ្រូកដដែល បានបន្តថា មួយវិញទៀត បើយើងទាំងអស់គ្នាគាំទ្រ និងទិញសាច់ជ្រូកក្នុងស្រុករបស់ខ្មែរយើង គឺមានន័យថា យើងបានចូលរួម និងជួយឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរយើងមានការងារធ្វើ ជាពិសេសជាងនេះទៅទៀត គឺដើម្បីសុខុមាភាពរបស់យើងគ្រប់គ្នា។ សព្វថ្ងៃនេះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើង ភាគច្រើនស្ទើរតែបោះបង់ចោលនូវមុខរបរចិញ្ចឹមជ្រូកលក់នេះទៅហើយ ដោយសារតែការទិញចំណីជ្រូកថ្លៃ ពោលគឺក្នុងមួយបាវ មានតម្លៃរហូតដល់ទៅជាង១សែនរៀល។ លុះពេលពួកគាត់យកជ្រូកដែលចិញ្ចឹមបាននោះទៅលក់វិញ គឺលក់បានត្រឹមតែតម្លៃ៥០០០រៀល ក្នុង១គីឡូក្រាមតែប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកកាប់ជ្រូកលក់ដដែល បានបន្តថា សព្វថ្ងៃនេះ មិនដូចចាស់ៗពីដើមដែលចិញ្ចឹមជ្រូក ដោយហាន់ដើមចេកលាយកន្ទក់ ឬបង្ហូរស្រា យកកាកបាយ និងបាយកកឲ្យជ្រូកស៊ីនោះទេ។ កាលណោះ អ្នកខ្លះបានទិញចំណីមកឲ្យជ្រូកស៊ីដែរ គឺក្នុង១បាវ តម្លៃមានតម្លែត្រឹមតែ៤-៦ម៉ឺនរៀល និងចិញ្ចឹមរយៈពេលពី៤-៦ខែ ទើបជ្រូកគ្រប់គីឡូ សម្រាប់លក់។ ប៉ុន្តែនៅពេលអ្នកចិញ្ចឹម យកជ្រូកនោះទៅលក់វិញ គឺមានតម្លៃចាប់ពី៨ពាន់-១ម៉ឺនរៀល ក្នុង១គីឡូក្រាម។ លុះមកដល់អំឡុងឆ្នាំ២០១៤ រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១៨នេះ តម្លៃជ្រូករស់ បានចុះថោកដល់កម្រិត គឺ៥ពាន់រៀល ក្នុង១គីឡូក្រាម រីឯចំណីរបស់វាវិញ គឺឡើងថ្លៃដល់១២ម៉ឺនរៀល ក្នុង១បាវ។ បើយើងចិញ្ចឹមជ្រូក ទម្រាំបានលក់ គឺត្រូវប្រើរយៈពេល ចាប់ពី៣ខែកន្លះទៅ៥ខែ។
អាជីវករកាប់ជ្រូកលក់ដដែល បានបន្តថា សូម្បីតែអ្នកចិញ្ចឹមជ្រូកលក់ ដោយបង្ហូរស្រា យកកាកបាយឲ្យជ្រូកស៊ី នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ក៏ជួបប្រទះនឹងបញ្ហាខ្លាំងដែរ ពីព្រោះសព្វថ្ងៃនេះ ស្រាស និងស្រាថ្នាំ គឺពួកគាត់លក់មិនសូវដាច់ ស្របពេលពលរដ្ឋខ្មែរយើងឥឡូវ និយមចូលចិត្តហូបតែស្រាបៀរ។ ដូច្នេះហេតុផលទាំងនេះហើយ ទើបបណ្ដាលឲ្យអ្នកចិញ្ចឹមជ្រូកក្នុងស្រុក ត្រូវខាតបង់ធ្ងន់ធ្ងរ ខ្លះចិញ្ចឹមប៉ះជ្រូកមានជំងឺផង គួបផ្សំនឹងចំណីថ្លៃទៀតនោះ ទើបធ្វើឲ្យអ្នកចិញ្ចឹមត្រូវខាតបង់ និងក្ស័យធនអស់ជាច្រើន ហើយត្រូវបង្ខំចិត្តបោះបង់ចោល។
អាជីវករកាប់ជ្រូកលក់ដដែល បានបន្តថា បើអ្នកខ្លះ ពួកគាត់ទៅចងការប្រាក់ពីធនាគារ ដើម្បីយកមកធ្វើដើមទុន ចិញ្ចឹមជ្រូកវិញ គឺកាន់តែជួបនឹងការខាតបង់ឡុងចុង ជំពាក់លុយធនាគារវណ្ឌក គ្មានលទ្ធភាពសង រហូតរត់ចោលស្រុកក៏មាន និងខ្លះទៀតដូរមុខរបរថ្មី ឬត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើការចំណាកស្រុកចោលកូនប្រពន្ធ ដើម្បីរកប្រាក់មកសងធនាគារ។ សម្រាប់បងប្អូនទាំងនោះ គឺពួកគាត់មិនចង់ធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការងារ នៅក្នុងស្រុកគេទាំងប្រថុយប្រថានបែបនេះទេ ប៉ុន្តែធ្វើយ៉ាងម៉េច បើកត្តាជីវភាពតម្រូវឲ្យពួកគាត់ត្រូវតែចាកចេញពីភូមិឋានបែបនេះ។ និយាយរួម ទាំងរូបខ្ញុំផ្ទាល់ និងបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋដែលធ្វើចំណាកស្រុកទាំងនោះ គឺគ្មានអ្នកណាម្នាក់ចង់ចាកចោលស្រុកកំណើត ប្រទេសកំណើត និងប្រពន្ធកូនរបស់ខ្លួននោះទេ ប៉ុន្តែឲ្យពួកគាត់ធ្វើយ៉ាងម៉េច បើទ្រាំរស់នៅ គឺអត់មានអីហូប។ បើក្រឡេកមើលដីស្រែក៏មានតិចតួច ដូច្នេះចង់ឬមិនចង់ ក៏ត្រូវតែបង្ខំចិត្តចាកចោលស្រុកកំណើត ប្រពន្ធកូនជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួន ដើម្បីរកលុយហើយ។
អ្នកកាប់ជ្រូកដដែល បានបន្តទៀតថា បើប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងងាកមកនិយមចូលចិត្តទិញសាច់ជ្រូក ឬផលិតផលដែលផលិត នៅក្នុងប្រទេសខ្មែររបស់យើង មានន័យថា បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋបានជួយស្វែងរកការងារឲ្យបងប្អូនខ្មែរយើងមានការងារធ្វើ ជួយដល់ជីវភាពខ្មែរយើងឲ្យធូរធារ តាមរយៈការលើកស្ទួយផលិតកម្មក្នុងស្រុក ហើយការធ្វើចំណាកស្រុក ក៏នឹងអាចជួយកាត់បន្ថយផងដែរ។
ជាមួយគ្នានេះដែរ ចិនកាប់ជូូកខាងលើនេះ ក៏បានណែនាំឲ្យបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋឈ្វេងយល់ពីភាពខុសគ្នា រវាងសាច់ជ្រូកក្នុងស្រុក និងសាច់ជ្រូកនាំចូលពីប្រទេសជិតខាង ដែលត្រូវកត់សម្គាល់ដូចខាងក្រោមនេះ៖ ជ្រូកខ្មែរយើងដែលស៊ីចំណីធម្មជាតិ គឺមានខ្លាញ់ច្រើន មានសាច់ពណ៌ផ្កាឈូក។ រីឯសាច់ជ្រូកក្រុមហ៊ុន មានខ្លាញ់តិច មានសាច់ពណ៌ក្រហម។ ដោយឡែកសាច់ជ្រូកដែលនាំចូលពីវៀតណាមឬប្រទេសថៃវិញ គឺមានសាច់ពណ៌ក្រហមដិតក្រមៅ សាច់ស្ទើរតែដល់ស្បែក ឬស្ទើរតែគ្មានជាតិខ្លាញ់អ្វីបន្តិចសោះ។
ជាចុងក្រោយនេះ ចិនកាប់ជ្រូកលក់ដដែល ក៏សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ដែលបានងាកមកនិយមទិញសាច់ជ្រូកដែលបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋខែ្មរយើងចិញ្ចឹមក្នុងស្រុក និងនិយមទិញផលិតផលក្នុងប្រទេសខែ្មរយើង យកមកប្រើប្រាស់៕