អ្នកសុំទានតាមផ្លូវ ដែលត្រូវបានរកឃើញថា ល្មើសម្តងហើយ ម្តងទៀត នឹងត្រូវប្រឈមនឹងការផាកពិន័យរហូតដល់១ម៉ឺនបាត ប្រមាណជាង៣០០ដុល្លារ និងជាប់ពន្ធនាគារអតិបរមាមួយខែ ខណៈដែលខេត្តចំនួន០៦ នឹងត្រូវប្រកាសថា ជាតំបន់គ្មានអ្នកសុំទាន ។
ខេត្តចំនួន០៦ រួមមាន ៖ ខេត្តស៊ីងប៊ុរី, ប្រាជិនបូរី, ឡាំហ្វុន, ផាតតាឡាំង, ប៊ូរីរ៉ាម និងសុខោទ័យ ។ ចំណែកឯខេត្តចំនួន១១ផ្សេងទៀត ក៏បានប្រកាសពីបំណងរបស់ខ្លួន ដាក់ទៅជាតំបន់គ្មានអ្នកសុំទានផងដែរ គឺខេត្តត្រា, បឹងកាន, នគរផានុំ, ប៉ាតានី, ភាងន, ណាន់, ពេជ្រប៊ូន, ផារ៉ា, រ៉ាត់ចាប៊ូរី, ម៉េហុងសុង និងណុងប៊ុនឡាំហ្វុន ។
កិច្ចប្រជុំលើកទី១ រៀបចំឡើងដើម្បីពិភាក្សាអំពីផែនការគ្រប់គ្រងអ្នកសុំទាន ដើម្បីកាត់បន្ថយចំនួនអ្នកសុំទាន ។
ខេត្តណុនថាបុរី នៅភាគកណ្តាល ប្រទេសថៃ បានបង្កើតគណៈកម្មាធិការមួយដែលមានភារកិច្ច កាត់បន្ថយចំនួនអ្នកសុំទាន ខណៈខេត្តត្រាង នៅភាគខាងត្បូង បានផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ដល់អ្នកសុំទាន ដើម្បីជួយពួកគេ រកការងារធ្វើដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារពួកគេ ដោយមិនដើរសុំទានគេ តទៅទៀត ។
បើតាមមាត្រា១៩ នៃច្បាប់គ្រប់គ្រងអ្នកសុំទាន ត្រូវបានសភានីតិបញ្ញត្តិជាតិថៃ បានអនុម័ត ក្នុងឆ្នាំ២០១៦ បង្ហាញថា អ្នកដែលគេចាប់បានសុំទាននៅតាមដងផ្លូវ អាចត្រូវផ្តន្ទាទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារអតិបរមាមួយខែ និងផាកពិន័យអតិបរមា ១ម៉ឺនបាត ។ ច្បាប់នេះហាមឃាត់ការសុំទានទាំងអស់ ហើយផ្តន្ទាទោសចំពោះនរណាម្នាក់ដែលបង្ខំ ឬគាំទ្រអ្នកដទៃដើម្បីសុំទាន ឬប្រើអ្នកដទៃ ដើម្បីសម្របសម្រួលការសុំទានរបស់ពួកគេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការហាមប្រាម មិនអនុវត្តចំពោះមនុស្សដែលស្នើសុំលុយពីមិត្តភក្តិ និងសាច់ញាតិ ឫការរៃអង្គាស ដែលត្រូវបានអនុញ្ញាតិដោយច្បាប់រៃអង្គាសប្រាក់ និងការរៃអង្គាសប្រាក់សម្រាប់កិច្ចការសាសនាទេ ។
ប៉ុន្តែកិច្ចប្រជុំកាលពីថ្ងៃទី៧ មករា ២០១៩ គណៈកម្មាធិការ បានស្នើឱ្យតម្រួតថៃផ្តន្ទាទោសជនល្មើស តាមរយៈការពិន័យតាមកម្រិត គឺពិន័យចំនួន៥០០បាត (ប្រាក់ថៃ) សម្រាប់អ្នកប្រព្រឹត្តល្មើសលើកដំបូង ពិន័យ២,០០០បាត សម្រាប់អ្នកល្មើសជាលើកទី២ ពិន័យ៥,០០០បាត សម្រាប់អ្នកល្មើសជាលើកទី៣ និងពិន័យ ១០,០០០បាត សម្រាប់អ្នកដែលត្រូវចាប់បានជាលើកទី៤ ឬលើសពីនេះ ។
គណៈកម្មាធិការ ក៏បាននិយាយដែរថា អ្នកសុំទានប្រហែល ៣,៥០០នាក់ បានចុះបញ្ជីជាមួយអាជ្ញាធរ ។ ហើយកិច្ចប្រជុំនេះក៏បានប្រកាសអំពីសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងអ្នកសុំទាន នៅទូទាំងប្រទេសថៃ ផងដែរ ៕
